BİLMEM ÖYLE BİR GÜN İŞTE....

Karışığım bu aralar kafam karışık duygularım ruhum karışık.sebebi varmı bilmiyorum.çok üzüldüm blogun kapandığına akşam deneyip açıldığını görünce mutlu oldum.Geçen hafta kızım ilk kez hastalandı çok ateşlendi ömrümden ömür gitti resmen.anne olduğumu daha çok anladım, onu canımdan çok sevdiğimi, kılına zarar gelse öleceğimi hissettim.idrar yolları enfeksiyonu oldu ama artık iyi merak etmeyin herşey yolunda.ama ben dudağımda uçukla dolaşıyorum.neyseki geldi geçti Allahım beterinden korusun dedik.babası da çok üzüldü.. banamı üzülsün kızınamı bilemedi.ateşlenince süngüsü düştü kuzumun, sessizleşti huysuzlaştı.ona bağırınca bunları hatırlayınca çok üzülüyorum ama yemek yemediğinde de çok üzülüp kızıyorum çok az kilo alıyor diye kahroluyorum bugün öğlen yine tartıştık(kızım sadece 9 aylık)yine kızdım sonra yine üzüldüm....Hergünümüzz böyle geçiyor.

GERİ DÖNDÜM...

Selamlar...sonunda bloguma girip yazı yazabiliyorum. ben daha yeni bir blogcuydum ama kapatılınca çok üzülmüştüm henüz çok izleyicim yoktu ama ben izlediklerimi okudukça çok mutlu oluyor onları kendime yakın hissedip paylaşımlarda bulunduğumuzu düşünüyordum.o yüzden çok mutluyum.Biz yokken hala kızım dişini çıkaramadı ve huysuzluğu devam ediyor.napcaz bilmiyorum.9 aylık olduk öpücükler vererek büyüyor bende evde hala oturuyorum ve kavanoz boyama işlemlerime başlıyamadım bile.çnk nerden bıya alıcam bulamadım.yardım edicek olan varmı????????